КӨҘ КИЛДЕ

(Минира Бикәнәсова)   Көҙ килде, тип иламағыҙ әле! Таңдар ата йәйге иртәләй: Ҡояш нуры болоттарҙы ярып Наҙлы ғына беҙҙе иркәләй.   Урман-ҡырҙар аяҡ аҫтарына Услап һипкән алтын тәңкәләр, Ә Ҡарһылыу төндә шыпырт ҡына Теҙеп сыҡҡан ап-аҡ сәскәләр!   Көҙгө һауа – йәнгә бер тыныслыҡ, Йәйге селләләрҙән арынып, Киткән ҡоштар тағы ҡайтыр әле, Тыуған ояларын һағынып.   Тып-тып яуған ямғыр тамсылары Йырҙар йырлай, унда күпме наҙ! Көҙҙөң моңһоулоғо бер ни түгел, Күңелемдә йәшәй... ярһыу яҙ!

КӨҘ КИЛДЕ