БАЛАН ӘСЕҺЕ (аҙағы) Минира БИКӘНӘСОВА.

– Атай, был емештәр әсеее – һине һағынып илаған күҙ йәштәрем кеүек, – ти Миләүшә уға үпкәле тауыш менән. – Ниңә мине бәләкәй генә сағымдан ташланың?

Ҡыҙ баландарҙы усына ҡыҫып һыта, балан һуты аҡ күлдәгенә сәсрәй... Миләүшә манма тиргә батып уянып китте. Әле генә күргән төшөнә ышанмай устарына ҡараны – улар ысынлап та ҡып-ҡыҙыл ине.

– Әсәй, әсәй!

Кискә табан ғына эштән ҡайтҡан әсә ҡыҙын йүнле-башлы күрмәгәйне лә.

– Ай, балаҡайым, нимә булды, уттай янаһың бит! – тине ул, өҙгөләнеп.

Тиҙ генә градусник килтереп ҡуяйым тиһә, урындыҡты күреп ҡото осто... Әсә йөрәге ниҙер һиҙенде, бөтә тәне еңелсә ҡалтырап, теҙ быуындары йомшарҙы.

– Әсәй, мине ғәфү ит, зинһар, тиҙерәк дауаханаға барырға кәрәк, – тип хәлен һөйләп биреүҙән башҡа сара ҡалманы Миләүшәгә.

Зөлфиә күршеһенә йүгерҙе.

– Әйҙәле, күрше ауылға балнисҡа алып бар, ҡыҙым ауыр хәлдә, – тине ул, хәле бөтөп.

Ат егеп, юлға сыҡтылар. Февраль айы булһа ла, төн сатлама һыуыҡ, йондоҙҙар шыҡырайып ҡатып ҡалған. Зөлфиә санала һуҙылып ятып барған ҡыҙына ҡарап күҙ йәшен түкте. Нимә булды һуң әле уның Миләүшәһенә? Әүлиәгә тиң кеүек ине бит ҡыҙы – аҡыллы, баҫалҡы, тыңлаусан... Нимәне дөрөҫ эшләмәне, ҡайҙа яңылышты? Йәнгә тейеп шығырҙаған ҡар тауышы төнгө һауаны ярҙы. Әле лә хәтерендә, Миләүшәгә 7–8 йәш самаһы ине. Эштән ҡайтып килһә, ҡапҡа төбөндә Шамил тора. Ҡыҙы йүгереп, атаһының ҡосағына ташланды. Сараһыҙҙан Зөлфиә уны өйгә саҡырҙы.

– Мин һинһеҙ йәшәй алмайым, яңынан бергә булайыҡ, мең тапҡыр ғәфү үтенәм һинән, ҡыҙыбыҙ хаҡына, – тине ул, ялбарып.

Күпме генә өгөтләһә лә, ниндәй һүҙҙәр менән генә ғәфү үтенһә лә, Зөлфиә ризалашманы.

– Әсәй, атайымды ҡыума, – тип ялбарҙы ҡыҙы...

Бәлки, шул ваҡытта ғәфү итергә кәрәк булғандыр? Өй эсендә ир-атһыҙ үҫкәс, тәүге күргән егеткә арҡаланып һыйынырға теләгәндер? Атай урынына ла үҙем тип, бер бөртөк ҡыҙына ҡаты булырға тырышты Зөлфиә, бәлки, уға эс-бауырына кереп һөйләшергә, серләшергә кәрәк булғандыр? Ә ул ҡырҡ урындан тыйып, урамға ла сығармай үҫтерҙе Миләүшәһен, йәнәһе лә, урам йоғонтоһонан аралай...

Зөлфиәнең башынан мең төрлө уй үтте. Миләүшәһе генә иҫән ҡалһын, бер-бер хәл була ҡалһа, йәшәй алмаҫ... Үҙе был уйынан тертләп ҡуйҙы.

* * *

Төн уртаһында ғына участка дауаханаһына килеп еттеләр. Дежур медсестра табипты саҡыртты. Өлкән йәштәрҙәге ханым Миләүшәне күреп, ҡаушап ҡалды.

– Хәле үтә лә насар, бик күп ҡан юғалтҡан. Ҡатмарлы операция кәрәк,– тип район үҙәге дауаханаһының телефон һандарын йыйҙы. – Йәһәтерәк килеп етегеҙ, алып барырлыҡ хәлдә түгел – криминаль аборт эҙемтәләре, ҡанды туҡтатып булмай, – тине ул «Ашығыс ярҙам» табиптарына.

Райондан реанимация бригадаһы оҙаҡ көттөрмәне. Күпте күргән тәжрибәле хирург та ҡыҙҙы ҡарағас, башын сайҡаны:

– Ай-һай, ҡотҡарып булырмы икән? Шулай ҙа Хоҙайға тапшырайыҡ! Баш ҡала табиптарына шылтыратырға кәрәк булыр, ауырыуҙы бында ҡалдырырға ярамай!

Зөлфиә коридорҙа ултырып сыҙай алмай тышҡа сыҡты. Күк йөҙөндәге Ай ҙа һағайып баҡҡан. Зөлфиә, ҡар өҫтөнә тубыҡланып ултырып, Аллаһы ҡаршында ғәфү үтенде, ҡыҙын ҡотҡарыуҙы ялбарҙы...

* * *

Рөстәмде институттың комсомол ойошмаһы етәксеһе саҡырып алды.

– Һине деканатта тәфтишсе көтә, нимә ҡылдың?

Рөстәмдең теҙ быуындары ҡалтыраны, әллә Миләүшә менән бер-бер хәл булдымы икән? Егет һөйгән ҡыҙының ғүмере өсөн ут йотоп йөрөнө, ҡылған эштәренә үкенеп бөтә алманы. Таныштары аша Миләүшәнең республика клиник дауаханаһында икәнен белгәс, бер нисә тапҡыр барып әйләнде, реанимацияла, тип янына индермәнеләр.

– Һеҙ Миләүшә исемле ҡыҙ менән танышмы? Ҡатынығыҙ була тороп, ниңә бындай аҙымға барҙығыҙ?

– Эйе, танышмын, мин уны яратам. Тик ауырлы икәнен белгәс, ҡапыл баҙап ҡалдым, яуаплылыҡтан ҡурҡтым, ахыры, шуға ла ҡатыным, балам бар, тип алданым...

– Ул ҡарсыҡтың адресын ҡайҙан таптығыҙ, кем бирҙе? Ҡыҙҙың ғүмере ҡыл өҫтөндә, енәйәтсе мотлаҡ язаһын алырға тейеш!

Рөстәм барыһын да бәйнә-бәйнә һөйләп бирҙе. Тәфтишсе киткәс, лекциялар тамамланғанын да көтмәй дауаханаға юлланды.

– Миләүшә Нуриманованың хәлен белергә килдем, – тине ул дежур медсестраға.

– Ә һеҙ уға кем булаһығыҙ?

– Яҡын дуҫы...егете... – Рөстәм ни әйтергә белмәй тотлоҡто.

– Ҡыҙғанысҡа ҡаршы, һуңланығыҙ шул!

– Ул... ҡайтып киттеме? Уны сығарҙылармы?

Ҡыҙ бер ни ҙә әйтмәй китеп барҙы. Әҙерәк барғас:

– Табиптан һорағыҙ, – тине.

* * *

Миләүшәне туй күлдәгендә һуңғы юлға оҙаттылар. Бөтә ауыл кешеләренә ҡушылып күк тә иланы, ҡарлы ямғыр көҙҙән йыйылмай ҡалған балан емештәренең өҫтөн ҡаплағайны...