Тып-тып... тып-тып... тәү тамсылар тама,
Яҙ килә, яҙ! Йырлай бар донъя.
Нур эсенә сумған ҡояшмы ни,
Ер төрөнгән серле шау-шыуға.
Тып-тып... тып-тып... Тамсы түбән оса,
Тик бер секунд – зыулап уҙа ла, -
Аһ, аяныс яҙмыш! – тып-тып... тып-тып
Ергә һеңә... бөтә... юғала...
Аһ, аяныс яҙмыш... Ә ерҙә яҙ! –
Һалҡынлығын тоям мин уларҙың,
Һалҡынлығы тәнгә ҡушыла...
Тып-тып... тып-тып... Тормош ҡосағына
Атылып инеп, әллә ғүмер ҙә,
Тамсы кеүек, күктән һикерәме
Һеңер өсөн генә тик ергә?!
Ах, туҡта, сеү... һалҡын тамсылар, күр,
Устарымдан сыҡты артылып.
Тып-тып!.. Тып-тып!.. Тама, тама улар,
Ниндәй тере! Ниндәй топ-тоноҡ!
Тып-тып! Тып-тып! Һаман баҫып торам,
Яҙ килә, яҙ! Йырлай бар донъя.
Нур эсенә сумған ҡояшмы ни,
Ер төрөнгән серле шау-шыуға!
Дөрләп торған тере ялҡын күрҙем
Үҙәгендә һәр бер тамсының.
Данлы яҙмыш! Ҡапыл... сеү, шул утты
Йөрәгемдә үҙем татыным...
Тып-тып! Тып-тып!.. Ергә сумып улар
Яҙғы гөлдәр шытыр юл аша,
Ергә бәхет, ә үҙҙәре өсөн
Еремдә яҙ! Тәү тамсылар тама,
Йөрәк типкән кеүек, тып та тып!
Тамсы тама... Ерҙә тормош саба...
Йә, ҡара һин уны туҡтатып!